انفجارهای امروز در بروکسل، نگرانی‌ها درباره توسعه فعالیت‌های تروریستی در اروپا و از کنترل خارج شدن آن را که از زمان حملات تروریستی پاریس شکل گرفته بود، بیش از پیش تشدید کرد. در این میان، نگاهی به اظهارات چند روز پیش رئیس جمهور ترکیه درباره احتمال وقوع چنین حملاتی در اروپا، اندکی ماجرا را پیچیده‌تر می‌کند..

به گزارش «تابناک»، امروز و در پی وقوع چند انفجار زنجیره‌ای در فرودگاه و مترو بروکسل، حدود ۳۰ تن کشته و ده‌ها تن دیگر نیز زخمی شدند. این تازه‌ترین اقدام تروریستی در اروپاست که با وجود تشدید تدابیر امنیتی پس از حملات ماه نوامبر پاریس، به وقوع می‌پیوندد. این واقعه همچنین بیانگر آن است که اوضاع در کشورهای اروپایی به شکل روز افزونی از کنترل خارج می‌شود.

اما نکته جالب توجه درباره این انفجار‌ها که بلافاصله پس از وقوع آن‌ها مورد توجه قرار گرفت، اظهارات رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه بود که درست سه روز پیش و در پی بروز واقعه تروریستی استانبول بیان شد. اردوغان در آن روز در واکنش به انفجار استانبول، اظهار داشت: «دلیلی ندارد بمبی که در استانبول منفجر شد، در بروکسل منفجر نشود»! و اکنون، نخستین واقعه تروریستی مهم بین المللی پس از واقعه استانبول، درست در‌‌ همان جایی رخ می‌دهد که وی به آن اشاره کرده بود.

گفتنی است، از چند ماه پیش و در پی افزایش روزافزون موج ورود پناهجویان به کشورهای اروپایی، ترکیه و این کشور‌ها درگیر مباحثی طولانی و جدی درباره نحوه برخورد با پناهجویان بوده‌اند. در این روند، ترکیه مستمراً تأکید داشته که به دلیل ورود پناهجویان، شرایط اقتصادی، سیاسی و امنیتی‌اش در معرض ریسک قرار گرفته و اگر اروپایی‌ها می‌خواهند ترکیه از ورود این افراد به کشور‌هایشان جلوگیری کند، باید امتیازاتی برای آنکارا در نظر بگیرند.

مجموعه این مباحث سبب شد برخی تحلیلگران حتی این گمانه را مطرح کنند که اردوغان با استفاده از اهرم پناهجویان و همچنین احتمال سرایت بی‌ثباتی و ناامنی به کشورهای اروپایی، به نوعی اتحادیه اروپا را تهدید و از آن‌ها باج خواهی کند؛ بدین معنا که اگر با تدابیر لازم و در نظر گرفته شدن امتیازات مورد نظر، جلوی ناامنی و تروریسم در ترکیه گرفته نشود، اروپایی‌ها باید در خانه خود منتظر وقوع اتفاقات مشابه باشند.

به هر حال، هرچند نمی‌توان صریح و قاطع گفت که اردوغان از برنامه ریزی تروریست‌ها برای انجام عملیات در بروکسل اطلاع داشته، از یک سو، می‌توان چنین گفت که این گونه اظهارات و موضع گیری‌ها، به نوعی مسیر را برای تروریست‌ها روشن و برای آن‌ها مشخص کرده که می‌توانند با بهره گیری از روابط پرتنش اروپا و ترکیه، اقدامات خود را در قلب اروپا پیگیری کنند.

از سوی دیگر، بر کسی پوشیده نیست که دولت ترکیه دست کم در مراحل اولیه شکل گیری و رشد داعش و دیگر گروه‌های تروریستی، نقش مهمی در حمایت از آن‌ها داشته و این حمایت‌ها همواره مستقیم یا غیرمستقیم ادامه داشته است؛ هرچند مقامات آنکارا مدعی هستند که پس از پیوستن به ائتلاف آمریکایی ضد داعش، کشورشان مستقیم در معرض تهدید این گروه تروریستی قرار گرفته، این امر نافی مسئولیت آن‌ها در دامن زدن به افراط گرایی و تروریسم بین المللی که اکنون قلب اروپا را هدف قرار داده، نیست.